tag:blogger.com,1999:blog-61151132024-03-23T15:09:04.456-03:00En el desierto de lo realCamino en el borde delgado de una navaja, que separa la fantasia de los sueños.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.comBlogger202125tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-84988173477261211442023-06-07T01:00:00.004-04:002023-06-07T01:18:54.122-04:00Curados de espanto, y sin embargo<h1 style="text-align: left;"><b>Mario Benedetti</b> </h1><p style="text-align: left;"><i><b>Entonces ¿mi nombre suena todavía en mi país? </b></i></p><div><i> Artigas (en Asunción, 1847)
</i></div><p style="text-align: left;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVi3v6JrZ1c3Def3rwcsJjEN_2xXZ8bBz9e_fRkl_bx1nQw1An2sF1md1jggmc5ifodQki3V7G1dmyC10kgqDhzFbcrd_JQi7RGxlqBvQIA-K7OCLkf1_p5zQgp-mFBQQxUOeWS5z4w1B_7EMWoBdWWEfKCyurVOl_8BhOFgU98lEOZ2Ld5_c/s800/benedetti.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="800" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVi3v6JrZ1c3Def3rwcsJjEN_2xXZ8bBz9e_fRkl_bx1nQw1An2sF1md1jggmc5ifodQki3V7G1dmyC10kgqDhzFbcrd_JQi7RGxlqBvQIA-K7OCLkf1_p5zQgp-mFBQQxUOeWS5z4w1B_7EMWoBdWWEfKCyurVOl_8BhOFgU98lEOZ2Ld5_c/w400-h209/benedetti.jpg" width="400" /></a></div><br /><i><br /></i><div style="text-align: left;"><span style="background-color: white; font-family: Georgia; font-variant-alternates: normal; font-variant-caps: small-caps; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal;">Si estaremos curados</span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> de espanto<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">si habremos barajado salmodias con ultrajes<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">sepultado alegrías conjeturas delirios<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en el descalabro y en el camposanto<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">si habremos añorado nuestras azoteas<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">la cercana vía láctea apenas recorrida<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">por murciélagos suaves y custodios<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">vaya si nos habremos atiborrado<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de tristezas y pisco<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de amarguras y ron<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de frustración y vino<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de ansiedad y aguardiente<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">si habremos contrabandeado pesadillas<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en plena aduana de la razón pura</span></div><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">almacenado furias en estantes<br /></span><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que no eran precisamente de cristal</span><p></p><div style="text-align: left;"><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">si habremos activado y desactivado presagios</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">disparado contra el azar sin dar en el blanco</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">revuelto las cenizas sin encontrar el fénix</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pucha si estaremos curados de espanto</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y sin embargo presidente so oscurísimo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">aunque haya tantas cosas que no podremos</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">perdonarle nunca</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">hoy nos quedamos sencillamente pasmados</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">nos hemos caído literalmente de culo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">al enterarnos de su última ignominia</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">si estaremos curados de espanto</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y sin embargo fíjese no creíamos que usted fuera</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> tan bruto</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">tan desertor de la historia como para colgarle una</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> medalla</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">a pinochet sobre el corazón de la casaca</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pero sobre todo no creíamos que fuera tan bellaco</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">como para invocar en ese acto fecal el limpio</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> nombre</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de artigas protector de los pueblos libres</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">mire si seremos ingenuos que usted a la postre</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">resultó más bruto más desertor y más bellaco</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que todo cuanto pensábamos de usted</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que no era precisamente una dulzura</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">quizá la explicación esté en su bibliofobia</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">dudo que haya leído la historia patria de hachedé</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">para sólo nombrarle</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">considerando su extraña condición de feligrés</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">un manualito escrito por un cura</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">quizá usted ignore quién fue artigas</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y eso sí ya es bastante verosímil</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">porque aquí entre nosotros un rasgo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que siempre lo ha distinguido de sócrates</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">es que usted nunca sabe que no sabe</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de modo que vamos a acercarle un artigas básico</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">por si loado sea dios quiere usted descondecorar</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> al forajido</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y no se preocupe por el papelón de leso protocolo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">él lo va a comprender mejor que nadie</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">se sabe destructor de un pueblo libre</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y a esta altura ha de sentirse incómodo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">llevando en la pechuga semejante sarcasmo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de dieciocho quilates</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">claro que ni esa salvedad lo salvaría</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de otros pecados mortales y veniales</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">verbigracia torturas veniales y mortales</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en que usted puso el cúmplase y el mátese</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pues como dijo artigas y aquí arranca</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">precisamente el curso básico</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">yo deseo que trinfe la justicia<br />que los delitos no queden impunes</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pero de cualquier modo la noche es larga</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y si usted por fin borra el disparate</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">es probable aunque no fatalmente seguro</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que el compañero gervasio no concurra</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en ésta y las siguientes madrugadas</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">a clavarle su mirada de viejo aguilucho</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">con libertad no ofendo ni temo</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">ahora se explica</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">por qué sin libertad usted teme y ofende</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en verdad más lo primero que lo segundo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y además además</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">el pueblo es su juez y acusador</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">ese viejo sí las sabía todas</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">y debe temer ser delincuente ante un juez tan<br /> severo</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de modo que ya ve</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">comprendemos su miedo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">mi autoridad emana de vosotros<br />y ella cesa por vuestra presencia soberana</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">de quién emana la suya</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">so oscurísimo mediocrón</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">no se lo votó para que convirtiera</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">barcos en chirona escuelas en cuarteles</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> estadios en cafúa</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">ni para que espantara a un millón de muchachos</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">orientales el hambre o la tumba</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y ahora póngase la garra en el coure</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y diga qué le parece el test propuesto</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">eso de enfrentar la presencia soberana</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">podrán arrancarme la vida pero no envilecerme</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y usted que se envileció arrancando la vida a sus</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> paisanos</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">usted que se envileció sin que nadie se lo pidiera</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y mucho menos le arrancara nada</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">a no ser algunos comunicados y misivas</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que si borges lo permite integrarán</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">la historia universal de la infamia</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">todo ciudadano será juzgado por jueces los más<br /> imparciales<br />para la preservación de los derechos de su vida<br />libertad propiedad y la felicidad de su existencia<br /> política</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">ah si hubiera sabido que don gervasio era</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">marxista leninista avant la lettre</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">seguro que no le pone ese nombre a la medalla</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">qué es eso de jueces imparciales</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">derechos de vida y otras boberías</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">le hago notar que omito la palabra propiedad</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">para que no se le hinchen corazón y estancia</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pero en cambio qué es eso de libertad</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y existencia política y otras subversiones</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">dónde se ha visto semejante relajo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">ah presidente no sólo la onu</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">está infiltrada como usted bien lo dijo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">también la historia patria</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">también la historia patria</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">sean los orientales tan ilustrados como valientes</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y usted que clausuró la universidad</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y prohibió tantos libros y canciones</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y de paso a antonio machado ese letrista de serrat</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">usted que tuvo presos a quijano y a onetti</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y torturó a rosencof el dramaturgo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">a massera el matemático</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">a núñez el periodista</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y metió en cana a todo el elenco de el galpón</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">usted que cerró quince periódicos</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">prohibió a china zorrilla y a viglietti</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y llegó a confiscar el correo de la unesco</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">mire a qué barbaridades conduce</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">no ser ni valiente ni ilustrado</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">en medio de los mayores apuros no me prostituiré<br /> jamás</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">un fanático era el viejo eso era</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y además usted ha sabido prostituirse</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">sin prisa y sin pausa</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">como la estrella</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pero no la del cielo germánico de goethe</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">sino la estrella una puta prehistórica de la calle</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> yerbal</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">yo voy a continuar mis sacrificios pero por la<br /> libertad</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en cambio usted lo ha dejado bien clarito en la</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> carta a sus jefes</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">está dispuesto a sacrificarse y seguir gobernando</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> mas allá de lo previsto</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">o sea a continuar sus sacrificios pero por el</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;"> fascismo</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">tal vez corresponda aquí citar de artigas</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">la admirable alarma</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y ahora pare la oreja</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">todo todo está pronosticando el inmediato<br />estrago y ruina de los tiranos</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">cómo quiere que pinochet se deleite con su hosanna</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">fíjese que no sólo le colgó la medalla</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">también le colgó el pronóstico agorero</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">es como si en el lóbrego pecho bestial</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">le hubiera confirmado el estrago y la ruina</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">por cierto habría sido mejor</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">que con la sacra anuencia de syracusa</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">embajador de los banqueros unidos de américa</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en la ergástula oriental del uruguay</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">hubiera honrado al semoviente huésped</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">con la orden de nixon</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">pienso que pinochet se habría sentido ufano</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">con la efigie del ilustre asesino</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">en pleno corazón de la casaca</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">y atención que la última bolilla del básico</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">dice que artigas el veintinueve de noviembre</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">del año mil ochocientos dieciséis</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">envió esta consigna al comandante de misiones</span><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><i style="background-color: white; font-family: Georgia;">viva la patria y mueran los tiranos</i><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><br style="background-color: white; font-family: Georgia;" /><span style="background-color: white; font-family: Georgia;">ya puede usted morirse con ese magno aval.</span>
</div>
<iframe width="100%" height="166" scrolling="no" frameborder="no" allow="autoplay" src="https://w.soundcloud.com/player/?url=https%3A//api.soundcloud.com/tracks/142116292&color=%23ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&show_teaser=true"></iframe><div style="font-size: 10px; color: #cccccc;line-break: anywhere;word-break: normal;overflow: hidden;white-space: nowrap;text-overflow: ellipsis; font-family: Interstate,Lucida Grande,Lucida Sans Unicode,Lucida Sans,Garuda,Verdana,Tahoma,sans-serif;font-weight: 100;"><a href="https://soundcloud.com/jorgeclarotti-1" title="Jorgeclarotti" target="_blank" style="color: #cccccc; text-decoration: none;">Jorgeclarotti</a> · <a href="https://soundcloud.com/jorgeclarotti-1/curados-de-espanto-y-sin" title="Curados de Espanto y sin embargo... - Mario Benedetti" target="_blank" style="color: #cccccc; text-decoration: none;">Curados de Espanto y sin embargo... - Mario Benedetti</a></div>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-85564684540538657842017-06-01T18:05:00.000-04:002017-06-01T18:05:47.973-04:00Marcela Sabat, la vergüenza trewhelina<br />Por María José Peñaranda<br />Share167<br /><br />Con mis amigas no queremos ir. No es que no tengamos identidad trewhelina o que nos falte plata. De hecho, la entrada cuesta tres lucas e incluye un cover.<br /><br />El punto es otro: rara vez resultan los eventos trewhelinos.<br /><br />El año pasado hicieron un asado en el centro de deportes de Lo Pinto y, aunque ofrecieron buses de acercamiento, pocos prendieron con la iniciativa. Para este evento hay sólo 123 personas confimadas en Facebook a pesar de las “grandes sorpresas” y la rifa de un pasaje a Buenos Aires.<br /><br />Al final, nuestras ganas de ver a los profes y de recordar viejos tiempos son más fuertes.<br />Nadie, sólo Marcela<br /><br />Cuando llegamos, a eso de las 11, nos sorprende la producción: pantalla gigante, un grupo cantando, un DJ, animadores y máquinas que tiran burbujas. En un momento aparece un vedetto acompañado por bailarinas vestidas con la camiseta de la selección en una versión extra-small que no les alcanza ni para taparles el ombligo.<br /><br />Después de las doce ya somos 70 personas. Es ahora cuando aparece lo que se convertirá en la gran sorpresa de la noche: Marcela Sabat, la diputada de Ñuñoa y Providencia, la misma que el año pasado duró menos de 24 horas en su cargo de vocera del comando de Sebastián Piñera después de que expresara su aprensión por que llamaran ladrón a su candidato sin que nadie se lo preguntara. La misma que fue subida y bajada por Política Rock luego de su participación en Chile Debate, cuando todavía era candidata.<br /><br />Lleva botas largas, un vestido ajustado, aros grandes y tiene el pelo alisado. Está parada en medio del escenario con un micrófono en mano. Tiene la mirada perdida y se nota que sus ojos no logran enfocar del todo bien.<br /><br />El DJ corta la música: la hija del alcalde de Ñuñoa tiene que dar el discurso que nadie le pidió que diera. Marcela está eufórica e intenta mantener el equilibrio. Le pide al público que se calle y que le preste atención. Mueve las manos haciendo señas y con un tono de voz aguda y desagradable comienza su cháchara.<br /><br />-Primero que todo quiero decirles que yo, Marcela Sabat, soy Diputada de la República –dice.<br /><br />Los asistentes la miran desconcertados. ¿Qué hace aquí?, se preguntan. ¿Quién le pidió que se subiera al escenario? ¿A quién le importa?<br /><br />-Soy trewhelina de corazón y estoy agradecida del colegio porque de él saqué todos los valores –dice-, y quiero decirles que los valores aprendidos en el Trewhela’s son los que incluiré en mi trabajo como parlamentaria.<br /><br />El pelambre de los asistentes no para. Nadie parece escucharla.<br /><br />Se escuchan pifias. Marcela no puede hablar.<br /><br />-¡Qué onda, qué onda! –grita desconcertada mientras observa cómo es ignorada.<br /><br />La gente sigue bailando y riéndose. Bastan unos minutos para que alguien le haga entender a Sabat que lo mejor sería bajar del escenario y mantener la dignidad.<br /><br />Pero, antes de terminar con su espectáculo, se tira una frase que resuena con tono de pelolais molesta:<br /><br />-¿Oye, qué onda! ¿Saben qué más? Chaoooooo, en esta fiesta no hay nadie.<br /><br />Baja del escenario como puede, intentando mantener el equilibrio.<br /><br />La gente sigue bailando y pronto la escena no es más que un dato curioso, como que Marcela Sabat -sí, esa Marcela Sabat, la del Trwhela’s- es diputada.<br />Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-67526416447097027732011-05-16T21:57:00.003-04:002013-09-11T20:11:06.772-03:00La ballena que quería volarHabía una vez....<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.geeked.cl/wp-content/uploads/2010/08/Yiying-fail_whale.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 499px; height: 375px;" src="http://www.jacovox.com/wp-content/uploads/2010/08/Yiying-fail_whale.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Una ballena muy chiquita.. que quería volar<br />El papá y la mamá le decían, que las ballenas no pueden volar.<br /><br />Pero en la noche, soñó.. y voló<br />fín<br /><br />(Cuento contado por Magdi, 3 años)Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-91435858088440192602010-01-17T09:24:00.003-03:002010-01-17T09:59:57.697-03:00Elecciones 2010, votar o botar el voto?<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.panamagazine.com/wp-content/uploads/2008/03/voto-desde-el-extranjero.png"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 230px; height: 247px;" src="http://www.panamagazine.com/wp-content/uploads/2008/03/voto-desde-el-extranjero.png" border="0" alt="" /></a><br />"<span style="font-style:italic;">No importa que el tiburon se moje, mientras salpique</span>", así me explicaba un amigo la corrupción en su país... <br /><br />Siento que Chile, mi país, ha logrado reconocimiento mundial y ha ido MUY DE A POCO, recuperando la justicia social, derechos que la dictadura nos quitó y que lentamente se han ido recuperando en 20 años de democracia.<br /><br />Ha sido en gran parte, obra de pocas personas, héroes anónimos en puestos intermedios.<br />Siento un profundo respeto por muchos funcionarios de vocación pública y sin agenda partidista, que han hecho un tremendo aporte al país.<br /><br />Por otro lado, siento un profundo desprecio por esa lacra politica que jamas han servido a nade, zánganos que viven del trabajo de los demás y que encuentran su habitat natural en los partidos.<br />Soberbios, rencorosos, brillantes, amigos de lo ajeno, defensores de lo propio<br /><br />Tengo super claro mi voto, y la decisión que conlleva.<br /><br />Tengo claro que la en Concertación hay personas que llevan robando 20 años y si los dejamos, van a seguir 20 años más.. y eso es MUY MALO para el país<br />También tengo claro que hay funcionarios de la Concertación, que han puesto el hombro para sacar este país adelante.<br />Al votar hoy, la única alternativa, es votar por una alianza de partidos que no son capaces de vivir juntos y que su única ambición es cambiar el poder que hoy tienen, por aún más poder. <br /><br />No se como ocurre ne otras partes, pero siento que nuestro país es gobernado por el poder económico, por ese 10% de la población que tiene el 90% de los recursos, que es injusto y que necesitamos un gobierno que sepa negociar con ellos.<br />Y que la Alianza, no va a negociar con ellos, que son los que les dan de comer.<br /><br />Tengo tres alternativas, dejar que otros decidan, anulando mi voto, dejandole la responsabilidad a otros. Esa para mi, no ha sido ni será nunca opción.<br /><br />Entonces estoy entre los que montaron por 20 años, una máquina corrupta, o votar por los que han sido corruptos de toda la vida.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-49301577487469664972009-12-08T12:19:00.008-03:002009-12-08T13:09:05.004-03:00El futuro de Chile será digital o no será.<span style="font-weight:bold;">Nota del Blog:</span> No redacté esta carta, ni participe del desarrollo de la misma, la publico como una forma de apoyo. Sin embargo estoy por completo de acuerdo en lo aquí expresado<br /><br /><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><i><div><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal; "><i>Esta carta* es parte de una invitación de un grupo de ciudadanos, quienes estamos convencidos en la necesidad de reflexionar respecto de la sociedad que queremos. Esta es una provocación que compartimos con ciudadanos y ciudadanas de nuestro país, en el contexto de la inminente elección del Presidente del Bicentenario de Chile.</i></span></div></i></span><br /><br />Nuestro país ha madurado. A pesar de tener heridas no completamente sanas y traumas transversales en la sociedad, Chile ya no es el mismo de hace 30 años, tampoco es la misma sociedad esperanzada con el retorno de la democracia de 1990. Vivimos los temores del cambio de siglo y encaramos, a partir del 2000, una nueva ruta, con una visión ciudadana -quizás pretenciosa pero sincera-, abiertos a un cambio en la forma tradicional de hacer política que conocíamos y dispuestos a construir un futuro inclusivo.<br /><br /><br />Chile dejó de ser ese país aislado y provinciano. Cambiaron las premisas de las personas, de las familias, de las empresas, del Estado. El nuestro es hoy un país abierto al mundo como nunca antes lo había sido, y las tecnologías, la Red, la "convivencia en la nube", nos permiten emparejar la cancha y jugar en igualdad de condiciones a nivel global.<br /><br /><div><br />Quienes escribimos esta carta somos padres de una nueva generación, conectada con el mundo y atenta a las oportunidades que éste les ofrece. Nuestros hijos acceden a fuentes de información y conocimiento con una dinámica y velocidad que nos asombra, que en muchas ocasiones no podemos seguir y que debemos aprender a escuchar. Este mundo sin fronteras, móvil y accesible desde las pantallas, es el ambiente natural en el que, los nuevos emprendedores se proyectan para construir innovación, desarrollar capital humano y valor agregado al país de hoy y del futuro.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://farm3.static.flickr.com/2532/3849356377_928616a7ba_b.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 213px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE0st3aRiJpz7xEc4wDawhHhf4_9F4KrIBLEoxHdnOHhfvVVcAFgExun2n2IOrtHO9ubMhx4DaViLtUN6o1WQY9MvdwNczxOuByDT7mPetA9kPpodZoxWFUd6xhRvHmwftYYik4A/s320/3849356377_928616a7ba.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5412891111032619570" /></a><br /><br />La generación que vivirá intensamente el bicentenario nos desafía a responder a las nuevas necesidades y demandas de nuestra sociedad. Creemos que la tarea prioritaria para Chile en los próximos diez años es convertirse en parte activa de la sociedad del conocimiento, aportando desde nuestra riqueza y diversidad cultural. Para hacerlo, tenemos las herramientas a nuestro alcance, pero necesitamos aprender a utilizarlas creativamente. Nuestra oferta educativa debe mirar como oportunidad y no como amenaza las competencias digitales y la mirada crítica de las nuevas generaciones, para construir una propuesta de calidad que considere las habilidades del siglo veintiuno como eje del curriculum del Chile del presente.<br /><br /><br /></div><div>A esta generación tenemos el deber de entregarles un país con perspectiva, con visión de largo plazo y no con formato de borrador permanente. El concepto de cambio, tan utilizado en tiempos de campaña, pero tan olvidado en otros momentos, debe ser asimilado como una necesidad inmediata. Hoy el cambio es un estado permanente. Debemos avanzar en un proceso de sincerar lo bueno, lo malo y lo feo, independiente del origen o color de esas iniciativas.<br /><br /><br /></div><div>Vemos como, a la distancia, países del primer mundo y otros que fueron similares a Chile crecen, impulsando grandes reformas y proyectos país, en los cuales la tecnología y su aporte son piezas fundamentales. En todos esos ejemplos, el Estado ha contado con una institucionalidad capaz, dotada de respaldo político y económico para encarar esta tarea, que acoge a múltiples sectores y lidera efectivamente con fuerza un proceso que nos tomará al menos diez años. Una institucionalidad que pueda definir y ejecutar una política pública de largo plazo, con capacidad de adaptarse a escenarios en permanente cambio y que no se redefina por completo cada vez que se produce un cambio de gobierno.<br /><br /><br /></div><div>Nos referimos a la aplicación de la tecnología y su uso para el combate de la pobreza, palanca para una mejor calidad de vida y motor de desarrollo para que las personas accedan, entre otras cosas, a una mejor educación, mejor salud, mejor trabajo, promoviendo su capacidad innovadora y su mayor participación en todas las esferas donde su futuro se juega. Las cifras así lo indican. Según el Banco Mundial, un incremento de 10% de penetración de banda ancha genera en países como el nuestro un aumento del 1,38% en el Producto Interno Bruto. ¿Conocen nuestros economistas otro ejemplo similar? Otro modelo que el mundo nos reconoce pero que no hemos sido capaces de reproducir en otros ámbitos, es la plataforma de compras públicas Chilecompra, la cual permitió aumentar la participación de las pequeñas y medianas empresas en la compras del Estado a un 37%, más del doble de su participación en el resto de la economía. Pero pese a ello, según un estudio encargado por la Subsecretaría de Telecomunicaciones a la Universidad Alberto Hurtado, en 1 de cada 5 hogares del país no se ve valor a estar conectado a Internet.<br /><br /></div><div><br />No se trata de subirse a las modas tecnológicas de turno o a sus gadgets, sino de cómo nos integramos de manera inteligente y oportuna a la sociedad del conocimiento. Nos subimos muy tarde al tren de la Revolución Industrial, no nos perdamos esta nueva oportunidad. Y esta oportunidad es necesariamente digital. Sea cual sea el modelo de desarrollo, la visión de largo plazo, el sueño país que queramos construir, la dimensión digital estará en su centro. Pero a quienes firmamos esta carta nos convoca, por sobre todo, la posibilidad de construir un Chile con un acceso más equitativo a las oportunidades, y es quizá ahí donde la tecnología juega su rol más transformador, al democratizar de manera radical el acceso a la fuentes de información, de conocimiento, de creación de valor, de desarrollo personal.<br /><br /></div><div><br />Estamos ciertos que es posible. Los problemas de Chile tienen que ver con todas y todos. La mejor forma -quizá la única- de iniciar un camino hacia su superación es integrando de manera activa a la ciudadanía y su creatividad en el diseño de las soluciones que den respuestas a sus necesidades. En eso, la tecnología es hoy uno de los principales medios habilitantes. Algo que en la presente campaña para escoger al Presidente de Chile por los próximos cuatro años, parece no haber sido entendido. Hablamos de fomentar la capacidad de conversar de los ciudadanos a través de estos medios y, de parte de las autoridades, a explicitar su compromiso de escuchar, responder y finalmente actuar basados en lo que dichas conversaciones generen.<br /><br /></div><div><br />Por eso, al futuro Presidente de Chile, lo invitamos a cambiar la mirada, a refrescar la visión. Lo invitamos a asumir que el futuro de Chile será digital o no será, un futuro que se lo debemos a nuestros hijos.</div><div><br /><div><br /></div><div><ul><li><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"><a href="http://abbagliati.blogspot.com/">Enzo Abbagliati</a></span></li><li><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"><a href="http://45sur.blogspot.com/">Patricio Astorga</a></span></li><li><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"><a href="http://www.alejandrobarros.com/">Alejandro Barros</a></span></li><li><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"><a href="http://blog.latercera.com/blog/hmartinez/">Hugo Martínez</a></span></li><li><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"><a href="http://www.paulosaavedra.cl/blog">Paulo Saavedra</a></span></li><li><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"><a href="http://blog.maz.cl/">Marco A. Zúñiga</a></span></li></ul><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:monospace;font-size:100%;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap;font-size:13px;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre-wrap; "><span class="Apple-style-span" style=" white-space: normal; font-family:Georgia, serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">(*) Este texto está inspirado en la <a href="http://nomada.blogs.com/jfreire/2008/03/carta-abierta-a.html">Carta Abierta al Futuro Presidente</a>, publicada en cuatro blogs españoles en marzo de 2008, y la <a href="http://www.paulosaavedra.cl/blog/2008/04/14/carta-abierta-a-politicos-y-candidatos-20/">Carta Abierta a Políticos y Candidatos "2.0"</a>, publicada por Paulo Saavedra en abril de 2008.</span></span></span></span></div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:13px;"></span></div></div><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Imagen</span>; Flickr <a href="http://www.flickr.com/photos/c32/">Carlos Varela</a>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-12435793153918067702009-11-16T21:52:00.005-03:002009-11-16T22:14:07.443-03:00Bread crums<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.flickr.com/photos/the-g-uk/3726591691/"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpAiX-lokLOmFEBBJlpGPPb1XT4H5Nbs2f2jEIIp4IHgh85P5VtbZVAUT87119IRRfhk_TznFMXMlOkVGSQCR4HyifG6d1U3RIzfXLQpL-SjyBipiPcEglnAQPoMVjVYvZ9R9yZQ/s400/bradcrumbs.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5404873245019616738" /></a><br />Paso a paso, voy construyendo un camino, no miro hacia atràs, se que no ha quedado un registro.<br />Caminado voy dejando una marca, y de cuando en vez, la vuelvo a buscar.<br /><br />Me siento a pensar en ti... y te dedico una mirada.. un espacio de tiempoCainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-28710065558575666142009-11-10T07:35:00.004-03:002009-11-14T09:21:30.596-03:00Berlín, el muro a 12 mil kms<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5d/Berlinermauer.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5d/Berlinermauer.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Era un día viernes 10, y yo vivía de lo más despreocupado.<br />Hacía poco, la red (BITNET/Internet) había ya demostrado su capacidad de romper fronteras, cuando en abril nos enteramos en tiempo real, de la masacre en la Plaza de Tiananmen, donde otra dictadura comunista había recurrido al asesinato, la mentira y la complicidad de otros países para tratar de esconder la verdad.<br /><br />Un amigo en la sala de máquinas me llama y me dice "Mauro, mira... se acabo el muro de Berlin". Recuerdo que mi primer pensamiento, fue que estaban haciendome una broma.<br /><br />Estabamos acostumbrados a que Berlin era una ciudad con dos caras.<br />Recién saliendo (sin salir) de una "dictablanda" militar, era una dicotomía esa sensación de no saber quien te decía la verdad, y el muro representaba lo peor de las dictaduras y nos gritaba que el comunismo, necesitaba celdas para que la gente no se fuera.<br /><br />Fue emocionante, lloré pensando en un país dividido que tenía la oportunidad de reencontrarse. Lloré por la última persona que encontró la muerte al buscar la libertad, cruzando el muro.<br />Trate de imaginar lo que sentía la gente que estaba en ambos lados del muro, cuando no sólo se derrumbaran las piedras, si no también los prejuicios construidos en más de 40 años de guerra fría.<br />Quería estar allí! Hubiera dado cualquier cosa por golpear ese muro y ayudar a romper esa cicatriz indigna y traerme un pedazo.<br /><br />Era joven, idealista y me sentí feliz de ver que se caía una mentira.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBtxMcCGIndkUNWLCxBkVGHkO11jDap_90CMXyPUi8CHdov-KfFv7EvvZ8O6qWlF4VTPY9fwN0kS99LlOp27snIBD6tAUiBwgaaro12sPVncDvqcfY9m6riYZ8lQnI7Nnh-uN2qg/s1600-h/mstislav_rostropovich1.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 287px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBtxMcCGIndkUNWLCxBkVGHkO11jDap_90CMXyPUi8CHdov-KfFv7EvvZ8O6qWlF4VTPY9fwN0kS99LlOp27snIBD6tAUiBwgaaro12sPVncDvqcfY9m6riYZ8lQnI7Nnh-uN2qg/s400/mstislav_rostropovich1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403933299993834130" /></a><br />A 20 años y 12 mil kms, recuerdo que no era consciente que el mundo había llegado a un punto de inflexión y que después de eso, nada volvería a ser igual.<br /><br />No me dí cuenta como de a poco, las palabras "enfrentamiento nuclear", "comunismo", "libertad" comenzaron a cambiar de significado mientras desaparecía el concepto de "guerra frìa"<br /><br />En particular, no me dí cuenta cuando el muro dejo de ser de piedra y rodeo al planeta.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-30365245412511800782009-10-29T01:10:00.009-03:002009-11-20T09:00:07.735-03:00Mi primera mirada en GoogleWave(Tenia pendiente este post desde hace unos días/Aviso, está fome)<br />Comencé a escuchar de Wave de las lineas de mi amigo Edo Diaz (@lnds) desde junio, pero cuando traté de inscribirme como desarrollador, ya era tarde =(<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFzoyYtB69jNJnpkE1q3tv8HEft8UuniykArzb6-6tWhrPifNas-qSWEpzSk9LqyXLeUmJW6sj4tQJoQjGpjlJ_pFSA-Xayd5kaSSxYUMJhQiAz_8BrEhcM0FvJwl4y9w63Y1zxQ/s1600-h/googlwavelogo-2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 273px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFzoyYtB69jNJnpkE1q3tv8HEft8UuniykArzb6-6tWhrPifNas-qSWEpzSk9LqyXLeUmJW6sj4tQJoQjGpjlJ_pFSA-Xayd5kaSSxYUMJhQiAz_8BrEhcM0FvJwl4y9w63Y1zxQ/s400/googlwavelogo-2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397871810047670034" /></a><br /><br />Algunos intentos de definición de GoogleWave, y sobretodo el críptico video introductorio, entregaban lo necesario para aumentar la expectativa.<br /><br /><h1>¿Cómo consigues una invitación?</h1><br />Para conseguir una invitación, debias ser desarrollador inscrito de Google, inscribirte en la página y... esperar. Estas subscripciones se acabaron MUY rápido.<br /><br />Cada persona "invitada" puede a su vez, invitar a 8 personas, tus mejores amigos (supongo)así que te queda tener un amigo.. mi jefe recibió invitaciones... pero no soy su amigo =(<br />En todo caso, en esta etapa, GoogleWave es un desafío Zen... que requiere muuucha paciencia<br /><br /><h1>¿Que es?</h1><br />GoogleWave promete ser la herramienta que deje obsoletos todos los mecanismos actuales de comunicación, no es facebook, ni twitter, pero Wave va a dejar a estos en el olvido... eso decia la publicidad!<br /><br /><h1>Mi experiencia</h1><br />Viendo que por mi oficina no me iban a llegar invitaciones (buuh), decidí preguntar a mis amigos... rápidamente Sir Harold me aviso que a él le quedaban 2 de las 8 invitaciones, así que me envió la invitación el jueves 15 en su hora de almuerzo.<br />Recién el sábado casi a las 10pm llegó la invitación, sólo demoró 55 horas.<br /><br />Mi primera experiencia es... rara... <br />Es una excelente herramienta! Se acerca a una mezcla entre el chat y el correo.<br />En mi oficina casi todos tienen y casi nadie lo usa.<br />En teoría, es muy útil, en la práctica, es como tener el computador más moderno y no tener donde enchufarlo.<br />Como todos los gadgets del mundo web 2.0, sólo funciona, cuando tienes <span style="font-weight:bold;">mucha </span>gente con quien compartirlo.<br /><br /><h1>Lo que se puede hacer</h1><br />No es sencillo explicar lo que se puede hacer, porque es <b>muy</b> dinámico.<br />Al interactuar con otra persona, puedes ir comentando, mientras la otra persona está escribiendo en su "ola", en esta conversación puedes incluir imágenes, documentos, presentaciones y un largo etcetera.<br />Algo entretenido, es que cuando quieres subir una foto o compartir un archivo, basta con arrastrarlo dentro de la conversación<br />Se pueden crear "búsquedas activas", que generan "posts" en cada actualización asociada a la búsqueda<br /><br />Y mil cosas que no he probado, como la inclusión de gadgets, el uso de "robots" para traducir "en vivo" y una cara<br /><br /><h1>Pantallas</h1> <br />Adjunto algunas pantallas de la "experiencia"<br /><br /><strong>El correo de invitación de Sir Harold</strong><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijy5T2JAYFqnbLbInzqpqYtVXj3xIXFdFLUizyhdYnJkvObz6QsLRYRmSyMxbfsUAMkGHy4-zHkrtgThlLiTmUrqJQxsIsvwRO8fUGAAOy1AoBb3Tb20TtfZAtQ7HB4MvdCxa_kw/s1600-h/gw01.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijy5T2JAYFqnbLbInzqpqYtVXj3xIXFdFLUizyhdYnJkvObz6QsLRYRmSyMxbfsUAMkGHy4-zHkrtgThlLiTmUrqJQxsIsvwRO8fUGAAOy1AoBb3Tb20TtfZAtQ7HB4MvdCxa_kw/s400/gw01.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403083040352749346" /></a><br /><br /><strong>Ingreso al sitio</strong ><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLlbXAM8e0HS8PymvTDh35xazNTSIu6JdkLMwtotnPrcgiJ7eJGSRdNxiKhzwaRL3ZJOaat76iuxwiwt5F8F2tCijBnTiiRjwEXzJSfWGlOn79cCZgQGaZkz1d9BfowxbEnc1XCg/s1600-h/gw02.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLlbXAM8e0HS8PymvTDh35xazNTSIu6JdkLMwtotnPrcgiJ7eJGSRdNxiKhzwaRL3ZJOaat76iuxwiwt5F8F2tCijBnTiiRjwEXzJSfWGlOn79cCZgQGaZkz1d9BfowxbEnc1XCg/s400/gw02.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403083413127839314" /></a><br /><br /><br /><strong>Consumo de recursos</strong><br />Hay que reconocer que para todo lo que hace, consume pocos recursos... mucho menos que abrir cualqueir aplicación Office<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0IBM7bkia7BXVbiTc0LwnrwRLLluf_bvb62_eOtDrD-Onnk9Q9xmBi-2gSkjSi8U_IsOTxuATA3YFRqpyz3DlWQUyoNX7nsQiHuOtByYgncwZSZqERtl2mxD3wbpA2cbGzQN6tQ/s1600-h/gw04.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0IBM7bkia7BXVbiTc0LwnrwRLLluf_bvb62_eOtDrD-Onnk9Q9xmBi-2gSkjSi8U_IsOTxuATA3YFRqpyz3DlWQUyoNX7nsQiHuOtByYgncwZSZqERtl2mxD3wbpA2cbGzQN6tQ/s400/gw04.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5403087518007502130" /></a>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-81414796261317368112009-01-14T07:29:00.004-03:002009-01-14T09:25:45.273-03:00You're firedLa historia comienza así... una mañana que mi jefe se porta menos abusivo de lo normal. La semana anterior habíamos terminado el proyecto DUOC y quería los informes para el martes.<br />Considerando que son los informes de 2 semanas de prueba, resultaba un poco difícil, así que tuvimos que trabajar viernes, sábado y domingo para poder terminar el análisis de los datos.<br />Teníamos que resumir dos semanas de pruebas, que habían terminado recién el jueves a las 6am, en 4 días agotadores.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgVVRz-xJKiWiQFZNihjgWuN95OL-OWC32esswOmHH2rnQIlUrZViP0CWfKqt8r7ZGbZaPC7HXRqTH5m2txghlKxaHDM3XWXgLc_KD85EVjU4yuxZfB2oyIlVv2g6i2RLU7_stwA/s1600-h/despedido+(1).jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 264px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgVVRz-xJKiWiQFZNihjgWuN95OL-OWC32esswOmHH2rnQIlUrZViP0CWfKqt8r7ZGbZaPC7HXRqTH5m2txghlKxaHDM3XWXgLc_KD85EVjU4yuxZfB2oyIlVv2g6i2RLU7_stwA/s320/despedido+(1).jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5291123851878210626" /></a><br />Aunque la historia partió un mes antes.<br /><br />En plena semana de exámenes finales en la U, cuando empezamos las pruebas de carga en el sistema del DUOC. Fueron días de 26 horas, en los que mi jefe me pidió que faltara a 2 exámenes que coincidían con las pruebas (después te hago una carta, me decía)<br />Excepto un ramo, en todos los exámenes me presentaba con promedio sobre 6.0<br /><br />E incluso la historia comienza antes, cuando me senté por 4 vez con mi jefe a recordarle que necesitaba un aumento, las veces anteriores me había dado aumentos importantes, pero de pega XD<br />Esta vez era diferente, había recibido una oferta para irme a trabajar a una empresa, donde me pagaban lo mismo, pero el ambiente era mucho más grato, después de año y medio de tener que mirarle la cara al jefe para saber si se había despertado con la regla.<br />Así que tranquilo, sabiendo que si no recibia mi aumento, tenia donde llegar, le presenté mi renuncia. Le dije "me has quitado 2 veces las vacaciones, me has hecho trabajar los fines de semana y llevas un año prometiendo un aumento que aún no llega, te aviso que apenas llegue de vacaciones, me voy de la empresa"<br /><br />Así que esa era la situación, ya renunciado, luego de perder dos exámenes, terminando por primera vez las pruebas de carga a las 2am, cuando el cliente me pide que lo espere porque quería hacer unos cambios en el balanceador y revisar si funcionaban. Mi jefe dio instrucciones de que nos quedáramos y se fue :)<br /><br />A las 4am aún el cliente aún no se ponía de acuerdo de cual era el componente que causaba el cuello de botella. Aquí fue cuando cometí el primer error, mandé a imprimir 6 páginas de un manual de php (estudiando para el examen), sin preguntarle a nadie. El cliente se molestó y se sentó a escribir un reclamo.<br />Ahí comentí el segundo error, le dije que hacía mucho que nuestras pruebas habían terminado y que si quería, seguíamos otro día, que por mi lado, iba a llamar mi taxi.<br />Finalmente hice lo único correcto de la noche.. me quedé hasta el final de las pruebas y a las 6am iba camino a casa.<br /><br />A las 10:00 am me llama mi jefe para preguntar porque no había llegado a la oficina.. suele ser muy insistente, si no me encuentra al celular, llama a mi señora y si no a mi casa. Así que a mediodía estábamos revisando la carta de reclamo del cliente.<br />Su diagnostico fue que para mejorar el ambiente con el cliente, iba a tener que trabajaral lado del cliente, cumpliendo cualquier capricho que tuviera xD<br /><br />Dos semanas más tarde, con las pruebas terminadas, mis vacaciones otra vez aplazadas (mi jefe volvío a cambiarlas) y trabajando los fines de semana para tener contento al cliente, mi único consuelo era saber que iba a poder renunciar en marzo, cuando mi jefe me llama a la oficina y me dice que ha decidido "prescindir de mis servicios" y que tengo 10 minutos para respaldar mi equipo.<br /><br />Luego de eso, debo haber vivido una de las escenas más kafkianas de mi vida, la contadora me presento dos alternativas... podía renunciar, en cuyo caso no me pagaban nada, o me podían despedir por la carta de reclamo del cliente, donde además de no pagarme nada, me hacían un juicio, me podía olvidar de las recomendaciones y me arruinaban profesionalmente de por vida.<br />Entre sus argumentos me dice "Mauro, lo lamento pero tienes que entender que estamos pasando por una situación económica difícil" o "Mauro, trabajaste 2 años extraordinariamente bien, pero esta falla nos permite despedirte y no pagarte nada" y más increíble aún "esta oferta expira en media hora, entiende que tengo que irme de vacaciones"<br />Y para terminar de hacer la comedia más extraña, mi jefe me llama para pedirme que le ayude a organizar los documentos de mi (ex)equipo, mientras la contadora por teléfono me seguía amenazando.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-70713749859591466852008-07-30T12:14:00.004-04:002008-07-30T12:47:49.229-04:00Sigue aquí, guiñandome un ojo<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvo1d3NUacaf52IbFAxBYbkbe-PfUOk5Wp-3pGYrIOzn0fDjVXrm-k6eJ9r7Xt9DlH9fmXq6VCecdFVgyA_HvxGIUzFI0fEebF_W3h03vavJNI3HsAumLF-bw197lwNPELuxr1nw/s1600-h/tecwri.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvo1d3NUacaf52IbFAxBYbkbe-PfUOk5Wp-3pGYrIOzn0fDjVXrm-k6eJ9r7Xt9DlH9fmXq6VCecdFVgyA_HvxGIUzFI0fEebF_W3h03vavJNI3HsAumLF-bw197lwNPELuxr1nw/s320/tecwri.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5228847939587895442" border="0" /></a><br />Sigue aquí, guiñandome un ojo<br />Este espacio que deje, y que a veces se presenta.<br /><br />Tengo un kilo de motivos para no escribir, te sorprende de repente que tus amigos se preocupen por algo que pasó hace tanto tiempo, que ya lo olvide (por ejempló, algo que pasó hace un mes!)<br /><br />Y por supuesto, esta la eterna pereza, esa consejera que a veces se toma la molestia de recordarte que la fuerza de gravedad invita a tomar un descanso.<br /><br />Y hasta resulta algo incomodo que personas que apenas conozco, me saluden y me pregunten por la salud de mi familia.... es algo incomodo que me estimen personas que nunca vi, que conozco sólo sus palabras.<br />Y a ese listado que parece no terminar de razones, se agrega ese listado demasiado abultado de personas que se agregan a mi vida, a veces tangencialmente y por lo mismo, en rutas de colisión y que se van acumulando en mi facebook.<br /><br />Pese a todas estas razones, escribo.. porque no puedo evitarlo.<br /><br />A los que me preguntan donde están estos meses de silencio, les digo que están escondidos en las hojas de mi cuaderno rojo y que ahora se puso de color naranja para poder seguir ocultando, a veces de mi mismo, las palabras, testigos incómodos de mis emociones igual de incomodas que necesitan expresarse.<br />Y claro, escondidas me hacen guiños desde la mirriada de letras que se desparraman por páginas inocentes donde escribo poesía disfrazándola de historia y fotografía.<br /><br /><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 145px; height: 109px;" src="http://farm2.static.flickr.com/1228/564722139_07fca831d1.jpg" alt="" border="0" />Y en la inconsistencia de mis palabras, escribo lo que soy para mantener la cordura y ser el que parezco, conduciendo a una velocidad prudente mientras mi mente dispara ideas a mil por hora.<br /><br />Así que no pido disculpas, ni me presento de nuevo. No hago promesas ni defino argumento.<br /><br />Sólo escribo, escribo lo que siento.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-52889562577832956172007-11-25T23:28:00.000-03:002007-11-26T00:12:58.590-03:00De pescado.. y otros valoresLas salidas al supermercado, se están convirtiendo cada vez en una recolección especializada, donde el criterio de compra se vuelve cada vez más complejo y especializado.<br />A los factores habituales de precio, calidad, estado de refrigeración, procedencia, estación del año... en estas fechas tenemos que agregar los criterios sociales de mis hijas.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.teleton.cl"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;width: 480px;" src="http://www.teleton.cl/IMAGES/FULL2007.GIF" border="0" alt="" /></a><br /><br />Luego de hacer una revisión bastante exhaustiva del carro de compra, mi hija de 7 años nos requisó aquellos productos que NO están en la Teletón.Está aprendiendo rápidamente a hacer lobby, aunque ya teníamos claro que iba a ser una negociación difícil, me sorprendió el manejo argumental.<br /><br />De hecho está en campaña, anda por todas partes con una cajita que se consiguió en el Banco, recolectando dinero del que pilla descuidado. <br />Armó una campaña "una moneda, un dulce" pero le dio pena que algunos no tenían monedas y termino regalando los dulces.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.sagarpa.gob.mx/conapesca/planeacion/internacional/APICDarticulo.htm"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 160px;" src="http://www.sagarpa.gob.mx/conapesca/planeacion/internacional/DolphinSafe.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><br />Pero la que me sorprendió fue la mayor, que nos hizo cambiar la compra de atún, por atún "que no lastime a los delfines"<br />Ahí me enteré que existe una certificación llamada "Dolphin Safe" que garantiza que al capturar atún, existan inspectores de pesca a bordo que garanticen el cuidado al medio ambiente. Lo mas divertido es que ahora muere sólo "0,8" delfines... como se puede morir un "0,8%" de un delfín???<br />Según mi señora, el atún nuevo tiene sabor a delfín :-D<br /><br />Supongo que debo sentirme orgulloso, tengo hijas que reflejan los valores que aprendieron en alguna parte.. y como está la educación en estos días, dudo que haya sido en el colegio.<br /><br />Aunque en la tarde, vamos a ir a comer avestruz :-)Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-14245128112155767692007-11-08T21:45:00.000-03:002007-11-14T22:04:23.538-03:00Feliz cumpleaños, a mi<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj44q9lIXPm7vdqMQyrhYDWxxDq6-1p-94NufjpjJVHw5bRu-A6XxUgO9nFBe9CbdQhW_sA4oOB4mvq_hjvWA4ffPFdhtDna4249mr1lhPgNJSNCVS4mE2_QHZDiurRtH55GNIjhw/s1600-h/8fuck_i_miss_you.jpg"><img style="float:right; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj44q9lIXPm7vdqMQyrhYDWxxDq6-1p-94NufjpjJVHw5bRu-A6XxUgO9nFBe9CbdQhW_sA4oOB4mvq_hjvWA4ffPFdhtDna4249mr1lhPgNJSNCVS4mE2_QHZDiurRtH55GNIjhw/s320/8fuck_i_miss_you.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5132865401509585106" /></a><br />Este fue extraño<br />ya pasaron demasiados años por este cuerpo gastado<br />estos días se vuelven eternos<br />y empiezo a sentir, que me alcanza mi sombra<br />no quiero vivir, tan cerca del suelo<br />no quiero mirar mi trasero, pensando<br />que el futuro está en el recuerdo<br /><br />estoy demasiado vivo y no estoy demasiado cuerdo<br />aún deseo, aún te deseo, aún puedo vivir de mi piel<br />antes de que se convierta pellejo<br /><br />Detente un segundo, <br />ya vi como te acercabas por mi izquierda<br />ya conozco tu nombre<br />y tengo una historia<br /><br />Tengo derecho a contarte lo que hice<br />tuve el valor suficiente<br />hice el acopio de sangre<br /><br />Aún puedo respirar profundo<br />aún siento como antes<br />aún soy el mismo.. o más bien<br />soy el de antes<br />sólo que antes,<br />no necesitaba recordarselo a nadie.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhefEY6SG5lHTtqYnCbAlxvt9wnzhBCr2u_O7f4yIeeDlKYfic46rJisaWYGShftSA8j0jjrw0VknVNTQrssGg6DDIixUb5zfRIFlLceFz88CGEu4jJiB0ajKvV36S72kHOs4NSOg/s1600-h/20060206154013-tired.jpg"><br /><img style="margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand; widht:100" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhefEY6SG5lHTtqYnCbAlxvt9wnzhBCr2u_O7f4yIeeDlKYfic46rJisaWYGShftSA8j0jjrw0VknVNTQrssGg6DDIixUb5zfRIFlLceFz88CGEu4jJiB0ajKvV36S72kHOs4NSOg/s320/20060206154013-tired.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5132862395032477890" /></a>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-55437052246692799372007-09-23T00:34:00.000-04:002007-09-24T03:02:12.092-04:00Un minuto de silencio, por Marcel Marceau<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/8b/Marcel_Marceau.gif"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/8b/Marcel_Marceau.gif" border="0" alt="" /></a><br />La primera vez que lo vi, me pareció tan frágil con esa flor imposible y su caminar tembloroso, su rostro pálido e impávido. Un extraño caballero andante armado sólo con su silencio y sus gestos, emulando a Chaplin,puso en un escenario un espectáculo mudo, porque no necesitaba palabras.<br />Bip fue como la encarnación de un Quijote que luchaba con su inocencia contra la hipocresía, el engaño y la indiferencia de un mundo demasiado contaminado y grande.<br /><br />Hace un par de años, visitó Chile para construir un mundo mágico, encerrado en expresiones y un sombrero.<br /><br />Esta noche, humildemente, no pido un minuto de silencio, si no un aplauso de un minuto para el más grande de los mimos, Marcel Marceau.<br /><br /><object width="425" height="350"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/2q6QuLx0dU8"></param><param name="wmode" value="transparent"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/2q6QuLx0dU8" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="425" height="350"></embed></object>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-15855465743439299412007-09-01T03:29:00.000-04:002007-09-01T03:31:10.308-04:00Cuando nace una estrella<span style="font-weight: bold; font-size: 140%; color: rgb(255, 102, 70);">Carta a mis hijas</span><br /><br />Mis princesas bellas, quiero contar una historia. No es como esas historias que les cuento cada noche (bueno, cada vez que puedo) Es una historia común, un hombre común que sólo soñaba con arrancarse la sombra.<br /><br />Seguro adivinaron de quien hablo, mis princesas siempre fueron muy listas.<br />Sucede que buscaba algo que no es muy común, buscaba la verdad, no esa empaquetada en un lindo libro, de tapas negras y hojas enceradas, la verdad cruda, esa descarnada, la mirada profunda, el conocimiento puro, la verdad que te hace libre.<br /><br />Sobre todas las cosas, busque la libertad, incluso a costa de esa fantasía dorada de rejas de oro y puerta angosta, llamada felicidad.<br />Busque con afán el nombre verdadero de las cosas, ese que se perdió cuando el hombre perdió la cordura en su soberbia (ya les conté esa historia)<br /><br />Buscaba la realidad cruel para pintarla de esperanza, para llevar la luz, para que otros niños tuvieran juguetes. Mi sueño fue hacer un mundo mejor.<br />No mas grande, con más colores o más alegre, sólo mejor.<br /><br />En mi búsqueda, renuncie incluso a la poesía.<br /><br />Pero de pronto mis agendas se llenaron de flores! y en mis cuadernos con planes, encontré historias de princesas que viajan por el tiempo, enseñando el amor.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicQAFbViEf77aDM1pSSenSnOPvI6JoBnxYMlZx4yTPBfPecDPpTZgnMpOAI9a5tH5HSXwF7zGTb3WtzKqVa93Sqm_0E9swLy9zTr0wWwplxwoBCNoVwXvqdMn7A4yTxLZxCmadUg/s1600-h/3princesas"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicQAFbViEf77aDM1pSSenSnOPvI6JoBnxYMlZx4yTPBfPecDPpTZgnMpOAI9a5tH5HSXwF7zGTb3WtzKqVa93Sqm_0E9swLy9zTr0wWwplxwoBCNoVwXvqdMn7A4yTxLZxCmadUg/s400/3princesas" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5105133436137400290" /></a><br />Mis ventanas se llenaban de dibujos cuando cerraba los ojos, no podía dormir sin encontrar un pegaso o quizas un unicornio que me miraba.<br />Y cuando miraba el teclado aparecía un fenix que luego se convertía en lobo de fuego.<br /><br />Mi casa estaba llena de pingüinos!<br /><br />El caballo se llamaba perro, las jirafas rino, el perro, sapo. El gato se llama Rosa y el oso, obvio, se llama oso!<br /><br />Aprendí latín, estudie teatro y alguna vez pensé dedicarme al sacerdocio. Practique el francés y el inglés, Parle vous francés?<br />Todo para enseñarlo alguna vez.<br /><br />Y mis hijas me enseñaron a mi<br />Me enseñaron a sonreir.<br /><br />Y ahora, ya no hay vuelta atrás, no puedo simplemente dejar de reír o sonreir al pensar en sus travesuras o sentirme orgulloso por sus pequeños y grandes gestos.<br />Mi Bea que con una mirada comprende y envuelve un mundo, que es capaz de atrapar el brillo de la arena con sus palabras. <br />Mi Cata que con su corazón de dragón llena todo con su luz, que es capaz de pintar de colores las estrellas.<br /><br />Y hoy nació su hermaníta; Magdalena Esperanza.<br />Y el número tres es esa gota con la que se llena mi vaso, que termina con mi promesa de no escribir más, de esquivar el camino de la poesía.<br /><br />Mis niñas que me hacen comprender que el presente no existe, que sólo es el nombre que le ponemos al intervalo pequeño entre el pasado y el futuro.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgC2BQhrXNuLPT-GaX19fCotiUlo6ysxeM2W3-_JNCUF1MTQiHJdQxAEYov4r8qSi3iumgcx7lQ46Tef8GFapwBLTMRmUcbMsGc4xwlh7MKUkvSHQgLsazGaqfDdb-5nRnOmS-5Q/s1600-h/magda.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgC2BQhrXNuLPT-GaX19fCotiUlo6ysxeM2W3-_JNCUF1MTQiHJdQxAEYov4r8qSi3iumgcx7lQ46Tef8GFapwBLTMRmUcbMsGc4xwlh7MKUkvSHQgLsazGaqfDdb-5nRnOmS-5Q/s400/magda.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5105134050317723634" /></a><br />Que sólo tenemos un tiempo donde escribir nuestros sueños como un lienzo abierto y que lo demás, está en el sueño.<br /><br />Me dí por años la misión de aprender, para enseñarles... y ustedes me enseñaron.<br /><br />Nunca la luz fue tan vibrante, nunca la risa me sonó antes a un río.<br />Nunca antes las estrellas tuvieron nombres y el cielo solo era el espacio en negro.<br /><br />Ustedes le dieron todo lo que tengo en esta vida.<br /><br />Hoy nació una estrella y lleva el nombre Esperanza.<br />Hoy nació su hermana, viene con un canasto de flores y dos hermanas que la aman, que son el reflejo de su madre, ojos, corazón y voz de mamá.<br /><br />Hacer del mundo un lugar mejor, tiene sentido, quiero que sea mejor para ustedes.<br /><br />Las ama<br />PapáCainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-80909518936122504532007-08-12T11:44:00.000-04:002007-08-12T11:46:01.282-04:00Instalando Linux<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4FXxjlhyJjY_17XhtsVJFRyfNjqRAjcaPicqbAWHg1qFYfmECUOWpRjxLIA81Vq-F0k5VrpeYAmhDHKsrvkfbe1Mgo6ic5tBwE_MdR1uLWUzse10zD9WGq-GKGwLCntaX_n24/s1600-h/papelera.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4FXxjlhyJjY_17XhtsVJFRyfNjqRAjcaPicqbAWHg1qFYfmECUOWpRjxLIA81Vq-F0k5VrpeYAmhDHKsrvkfbe1Mgo6ic5tBwE_MdR1uLWUzse10zD9WGq-GKGwLCntaX_n24/s400/papelera.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5097839183924735250" /></a><br />En estos días que se empieza a crear una conciencia digital en Chile, que la Web 2.0 se viene cada día con más fuerza y Microsoft se enfrenta a sus propios fantasmas que hacen que Vista aún no se vista.<br /><br />Decidí tirar la papelera.<br /><br />Hoy me pongo a instalar Open Suse en el notebook.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-27499919572211672932007-08-05T15:28:00.000-04:002007-08-05T15:47:03.483-04:00Porotos<span style="font-weight: bold; font-size: 140%; color: rgb(255, 102, 70);"><br />Dialogo típico en el Tejado... </span><br /><br /><span style="font-size: 120%;"><br /><span style="color: rgb(25, 102, 220);">Sol... ¿cuanto jugo de frambuesa preparaste?</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 120);">Un jarro...</span><br /><br /><span style="color: rgb(25, 102, 220);">¿Y cuanto tomaste tu?</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 120);">Voy en el primer vaso, ¿por qué?</span><br /><br /><span style="color: rgb(25, 102, 220);">Por que parece que el resto ya me lo tome... y se siente rara la guata</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 120);">¡Te dije que estaba helado! Además te comiste dos platos de porotos.</span><br /><br /><span style="color: rgb(25, 102, 220);">Sip.. se siente raro.. la mitad de la guata caliente y la mitad helada..</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 120);">Fácil, te tomas un café caliente y con eso haces un sanguche... caliente/frio/caliente.<br />Además te dije que los porotos llevan demasiado tiempo afuera</span><br /><br /><span style="color: rgb(25, 102, 220);">Bueno.. lo que no me mata, ¡me hace más fuerte!</span><br /><br /><span style="color: rgb(255, 102, 120);">Pero esta noche duermes afuera</span><br /><br /><span style="color: rgb(25, 102, 220);">¿Pero por qué?</span><br /><br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 102, 70);">¡Por que estas demasiado fuerte!</span></span>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-67779241053055503312007-06-06T00:34:00.000-04:002007-12-31T10:19:38.729-03:00Magdalena Esperanza<span style="font-style: italic; color: rgb(0, 0, 102); font-family: arial;font-size:130%;" >ex Fernanda Belén</span><br />Y ya es oficial, soy un chancletero.<br />Con esa gata que me presta un pedazo de techo, vamos a tener que buscar ropa rosada.<br />Se va a llamar Fernanda Belén y va a encontrar mucho cariño.<br /><br />Debido a consultas intensivas con los miembros permanentes de nuestro club, a una investigación acuciosa de la heráldica, a la inevitable comparación, a una nuesva distribución en la campana de Gauss y la numerología, se decidió cambiar el nombre de nuestra nueva integrante a uno que represente su lugar en nuestra familia.<br />Faltaba avisarlo en el blog :-)Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-5057899962870630222007-05-13T01:34:00.000-04:002007-05-13T01:53:46.415-04:00Juntando mis pedazos<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.masternewmedia.org/images/puzzle_pieces_id150248_size500o.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://www.masternewmedia.org/images/puzzle_pieces_id150248_size500o.jpg" border="0" alt="" /></a><br />De pronto, sin saber como, me doy cuenta que lo tengo todo.<br />Llevo un par de semanas tratando de entender como, una persona con las neuronas bien puestas, una familia que lo respalda y el hambre ya de pensionista estable no era capaz de sacarse las telarañas y convertir la sinapsis en acción concreta y sobre todo, en algo más que 4 duros.<br /><br />Reventé mi cuaderno, llenándolo de proyectos, vacié mi escualida billetera sentándome a conversar con mis amigos de mente ágil y proyectos a medias y de pronto, del lugar más inesperado, me llego la revelación, esa esquiva epifanía que pone todo en su lugar, y me puse a enviar curriculums.<br /><br />El año pasado mi princesa mayor me pidió que la inscribiera en el Carmela Carvajal, está muy convencida que un buen colegio la puede ayudar a entrar a la Universidad, así que no sólo buscó el mejor colegio del país, además buscó uno donde yo no tuviera que pagar. Me sorprendió esa mirada entre instintiva y racional de una niña de 12 y me dí cuenta que tenia que ponerme de inmediato a trabajar en cumplir los sueños de esa pequeña que amo más que a mi vida.<br /><br />Y la semana pasada encontré el camino adecuado, así que estoy en etapa de juntar los pedazos que me quedan, los contactos antiguos y las llamadas perdidas y las apunté en una sola dirección, convencido como siempre que las cosas funcionan mejor cuando se tiene una meta, una dirección, un camino más o menos claro y las ganas de llegar hasta el final sin importar el cansancio.<br /><br />Así que ha sido una semana de llamar amigos, tomar café, cerrar proyectos sin futuro y abrir ventanas para dejar entrar nuevas ideas.<br /><br />Esta semana sólo puede ser mejor. <br />Mierda! mierda! mierda!Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-54748872839464836262007-05-04T00:35:00.000-04:002007-05-04T00:40:23.425-04:00The reason...<span style="font-weight: bold; font-size: 140%; color: rgb(255, 102, 70);"><br />Hoobastank</span><br /><div style="text-align: center;">I'm not a perfect person<br />There's many things I wish I didn't do<br />But I continue learning<br />I never meant to do those things to you<br />And so I have to say before I go<br />That I just want you to know<br /><a style="left: 513px ! important; top: 3px ! important;" class="abp-objtab visible ontop" href="http://www.youtube.com/v/EjC9k7U0Wzc"></a><a style="left: 0px ! important; top: 69px ! important;" class="abp-objtab visible ontop" href="http://www.youtube.com/v/EjC9k7U0Wzc"></a><object height="350" width="425"><br /><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/EjC9k7U0Wzc"><param name="wmode" value="transparent"><embed src="http://www.youtube.com/v/EjC9k7U0Wzc" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" height="350" width="425"></embed></object><br /><br />I've found out a reason for me<br />To change who I used to be<br />A reason to start over new<br />and the reason is you<br /><br />I'm sorry that I hurt you<br />It's something I must live with everyday<br />And all the pain I put you through<br />I wish that I could take it all away<br />And be the one who catches all your tears<br />Thats why i need you to hear<br /><br />I've found out a reason for me<br />To change who I used to be<br />A reason to start over new<br />and the reason is You<br /><br />and the reason is You<br />and the reason is You<br />and the reason is You<br />and the reason is You<br /><br />I'm not a perfect person<br />I never meant to do those things to you<br />And so I have to say before I go<br />That I just want you to know<br /><br />I've found out a reason for me<br />To change who I used to be<br />A reason to start over new<br />and the reason is you<br /><br />I've found a reason to show<br />A side of me you didn't know<br />A reason for all that I do<br />And the reason is you<br /><br /></div><br /><blockquote><br /><span style="font-size:75%;">[holidaebetrayl@hotmail.com, EzekielSkater101@yahoo.com, allen_jeannette@hotmail.com]<br /><a href="http://www.azlyrics.com/lyrics/hoobastank/thereason.html">AZLyrics</a><br /></span></blockquote>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-27330429747830936332007-04-29T11:51:00.000-04:002007-04-29T13:01:41.821-04:00Ya basta!No.. en serio! cortenla!<br />Hago un llamado a los físicos teóricos, amantes de la mecánica cuántica, defensores de Planck o detractores de Maxwell... demasiado tiempo con el mismo tema! ¿se dan cuenta que ya pasaron más de 50 años? ¡córtenla con el minino!<br /><span style="font-weight: bold; font-size: 140%; color: rgb(255, 102, 70);"><br />¡El gato de Schrödinger está muerto!</span><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.businessinnovationinsider.com/images/2006/02/schrodinger-cat-blackboard.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="http://www.businessinnovationinsider.com/images/2006/02/schrodinger-cat-blackboard.jpg" border="0" alt="" /></a><br /><span style="font-weight: bold; font-size: 120%; color: rgb(255, 102, 70);"><br />¿o no?</span><br /><br />(<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Schr%C3%B6dinger_cat.png/300px-Schr%C3%B6dinger_cat.png">Ultima foto del gato vivo</a>)Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-1088853649411992772007-04-11T07:03:00.000-04:002007-04-11T07:45:27.018-04:00Sólo pasando<small style="font-weight: bold; font-style: italic; color: rgb(25, 102, 70);"><br /><blockquote style="font-family: arial;">Todo pasa y todo queda<br />Pero lo nuestro es pasar<br />Pasar haciendo camino<br />Camino sobre la mar</blockquote></small><br />No se en que momento aciago (así hago algo) se me ocurrió, que quería ser poeta.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.ojodigital.net/showphoto.php/photo/6751/cpage/2/ppuser/65"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 200px;" src="http://img.photobucket.com/albums/v252/cainista/blog/camino_al_infinito.jpg" alt="Camino al Infinito -Nuria-" border="0" /></a><br />Hasta me da risa y ternura recordar esa noche, con el corazón de 6 años desterrado bajo un cielo extraño, caminando hacía la basura y cubierto por joyas.<br /><br />Le dije a mi madre<br />"<span style="font-style: italic;">cuando miró las estrellas, me brillan los ojos</span>"<br />Y mi madre sentencio "<span style="font-style: italic;">vas a ser poeta</span>"<br /><br />Nunca supe si esperaba que fuera un Neruda o un Evtushenko, pero seguro quería que escribiera poesía.<br />Y como buen poeta frustrado, me convertí en ingeniero.<br /><br />Y sin embargo y pese a todo pronostico, escribo, no escribo poesía (ya ni lo intento) pero escribo. Supongo que es otro vicio.<br /><br />¡Se me escapa! no puedo contenerlo, es que cuando estás lleno de palabras, no existe un dique que pueda esconderlo.<br /><br />Escribo en los foros, en los cuadernos, en las paredes y en los techos!<br />Se me acaba el papel y escribo en el cemento.<br />No lo puedo parar! mi mente barrunta y escribo.<br /><br />Y quien sabe! se ha sabido.. de (anti)poetas que empiezan a los cuarenta... (y pico)<br /><br />Yo quería ser inmortal, no lo conseguí, quería ser escritor y no tengo ningún libro.<br /><br />Ahora escupo en el piso, escribo una despedida que luego borro con el codo.. no puedo parar y como dice el poeta, al andar, hago camino.<br /><blockquote><small style="font-weight: bold; font-style: italic; color: rgb(25, 102, 70);"><br />Caminante, son tus huellas el camino y nada más.<br />Caminante, no hay camino: se hace camino al andar.</br><br /><b>Joan Manuel Serrat</b></small><p></p></blockquote>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-75157810449835374462007-04-09T08:19:00.000-04:002007-04-09T09:49:54.869-04:00Me gusta leer<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.buenvivir.org/img/biblioteca/clasicos/02-AventurasMarcoPolo.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand" src="http://www.buenvivir.org/img/biblioteca/clasicos/03-AventurasMarcoPolo_p.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Lo declaro abiertamente, mi vicio más antiguo, el primero y el más profundamente arraigado. (No sería el único ni el último)<br /><span style="font-weight: bold; font-size: 140%; color: rgb(255, 102, 70);">Me gusta leer.</span><br />Y con eso no quiero decir que me gusta Shakespeare o Quevedo, Martí o Keats.<br />Leo de todo, desde el periódico de la mañana hasta las recetas en la parte de atrás de los caldos de sopa.<br /><br />Puedo leer a Dan Simmons en la mañana, seguir con Mark Twain a mediodia y cerrar la noche con una poesía de Mario (lo leo demasiado para decirle Benedetti)<br />Y despertar matando neuronas con Corin Tellado, seguir leyendo <a href="http://lacuarta.cl/">la Cuarta</a> (el diario popular) y relajarme leyendo el Mio Cid (pero en castellano antiguo)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.tupila.com/blog/images/principito.png"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 180px;" src="http://www.tupila.com/blog/images/principito.png" border="0" alt="" /></a><br />No tengo filtros, mis ojos se mueven con voluntad propia y siempre.. siempre, estoy leyendo algo, en ese sentido soy un promiscuo de la palabra.<br /><br />No quisieras aburrirlos como mis primeros años.. pero lo haré!<br />De como aprendí a leer en 1 semana, desesperado por conocer lo que se escondía en apretada caligrafía, en libros y carteles en mi escuela primaria. <br />Como mi primer libro lo encontré en la basura, y 20 años más tarde, la mujer de mi vida lo rescataría, esta vez nuevecito en una librería para regalarmelo. Marco Polo, con sus viajes me transportó al Oriente, lleno de magos y reyes poderosos. <br />Luego lucharía al lado de Sandokan en versión de bolsillo y saltaría a las aguas del Missisipi para acompañar a Tom Sawyer y Huckleberry Finn en la busqueda absurda de un tesoro.<br />Conoceria el susto de la mano de Edgar Allan Poe, pero conocería el terror en las paginas de Hyperion de la mano de Dan Simmons.<br /><br />Busque la gloria de la mano de D'Artagnan y los tres mosqueteros, me sorprendí de su audacia en 20 años despues y no pude dejar de llorar su muerte en el Vizconde de Bragelone.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.infinityplus.co.uk/images/hyperion.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 140px;" src="http://www.infinityplus.co.uk/images/hyperion.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Admire al Mio Cid con esa arrogancia y soberbia del que se sabe superior a los demás hombres, conocí la poesía ruda y franca de Martín Fierro, comparada con la inocencia de un Pablo Neruda de 17 años, enamorado "escribiendo los versos más tristes esta noche"<br /><br />Y así podría mencionar a miles, dicen que cuando termine de leer los libros de aventura, leí las revistas, y luego los clásicos y luegola ciencia ficción y cuando se termino toda la lectura, me lei por completo la enciclopedia<br />Eso, por supuesto, es falso, no leí la enciclopedia, sólo llegue hasta la "C" (cizaña)<br /><br />Por supuesto, tuve favoritos. Juan Salvador Gaviota, lo leo cada vez que puedo, ya lo debo haber leído mil veces. El principito me hace llorar y me enseña algo nuevo en cada lectura.<br />Mario, que parece que cada poema, cada cuento, cada trozo de escritura, fuera de alma, nube y fuego.<br />Y otros que resulta casi imposible de enumerar, el Mio Cid, los robots de Isaac Asimov, la social ficción de Ray Bradbury, la acción de Tom Clancy, la SF de Clifford D. Simak, Arthur C. Clarke, Poul Anderson, Philip K. Dick, Theodore Sturgeon y sus cuentos mágicos, Tanner, Larry Niven, Harlan Ellison y un largo etcetera.<br /><br />Mis papas me decían que no leyera tanto! que me iba a volver como el Quijote, es un vicio que gusta y que asusta.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.hottopos.com/videtur8/Image319.gif"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 100px;" src="http://www.hottopos.com/videtur8/Image319.gif" border="0" alt="" /></a><br />Me leí el Quijote en español antiguo, de la mano del manco de Lepanto.<br />Hay que estar enfermo para hacerlo... yo tenia paperas y 2 aburridas semanas en cama para acometer la tarea.<br />Y tenían razón.. los padres suelen tenerla.. me volví un Quijote.<br />Y ando por la vida buscando <span style="font-style:italic;">"deshacer agravios y enderezar entuertos."</span><br /><br />Así me arme una colección interesante, un par de cientos libros en papel y casi 100 mil libros electrónicos (el que quiera un libro, que me lo pida .-)<br /><br />Me retiro... pero dejo para que lean, el cuento del escritor que más admiro.<br />Y si me preguntan... el mejor regalo, un libro.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Salvo excepciones</span><br /><span style="font-style:italic;">En la sala repleta circuló un aire helado cuando don Luciano, con todo el peso de su prestigio y de su insobornable capacidad de juicio, al promediar su conferencia tomó aliento para decir: «Como siempre, quiero ser franco con ustedes. En este país, y salvo excepciones, mi profesión está en manos de oportunistas, de frívolos, de ineptos, de venales».<br />A la mañana siguiente, su secretaria le telefoneó a las 8: «Don Luciano, lamento molestarlo tan temprano, pero acaban de avisarme que, frente a su casa, hay como quinientas personas esperándolo». <br />«¿Ah si?», dijo el profesor, de buen ánimo. «¿Y qué quieren?. Según dicen, se proponen expresarle su saludo y su admiración».<br />«Pero ¿quiénes son?» <br />«No lo sé con certeza, don Luciano. Ellos dicen que son las excepciones».</span>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-60573062729220954882007-03-24T10:24:00.000-04:002007-03-24T10:41:12.933-04:00El día de la marmota<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.guerraeterna.com/archives/dia_marmota.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 220px;" src="http://www.guerraeterna.com/archives/dia_marmota.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Estudiando (otra vez) sistemas operativos.<br />Repitiendo una y otra vez lo mismo que ya aprendí en algo muy parecido a una pesadilla en una nube de <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Alcanfor">alcanfor</a><br /><br />Recuerdo exactamente que va a suceder y no importa lo que haga, se que nada va a cambiar, mañana se va a a volver a repetir :__(<br /><br />En una larga Odisea, Ulises vencío en diferentes desafios a monstruos terribles, capaces de acabar con su vida en cualquier momento.<br />Pero creo que nunca jamas, se enfrento al aburrimiento, ese monstruo fofo que parece rechazar cualquier ataque con un bostezo.<br /><br />Soy un firme convencido que toda prueba tiene un sentido, que cada gesta entrega una enseñanza, que cada lucha fue necesaria.<br />Y justifico este largo día de la marmota, pensando que estoy probando mi carácter, desafiando y venciendo mi estólido orgullo y encontrándome con ese pedazo duro de mi que sólo puede ser vencido por el largo roce de la rutina y el dolor de morderme los labios.Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-70908209632065861932007-03-14T03:58:00.000-04:002007-03-14T04:51:57.641-04:00Peces<span style="font-size: 90%; color: rgb(255, 102, 90); font-style:italic;">No puedo admitir que los sueños <br />sean privilegio de las criaturas humanas.<br /><small>(El sueño de los peces, <b>Evo Lido</b>)</small></span> <br /><br><br />Es un día de locos, como todos los días en un hospital. No he podido dejar de correr de un lado a otro y al menos tengo la satisfacción que mi trabajo esta al día y estoy corriendo un poquito más para ayudar a mis colegas.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://peces-tropicales.idoneos.com/cache/pe/peces-tropicales//_files/AcuarioComunitario.jpg"><img style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px;" src="http://peces-tropicales.idoneos.com/cache/pe/peces-tropicales//_files/AcuarioComunitario.jpg" border="0" alt="" /></a><br />Una paciente llega con un acuario. Tiene unos peces hermosos, me fascina verlos como diamantes plateados dentro del acuario y pienso que en mis años de acuarista, nunca habia visto peces de agua dulce tan hermosos.<br />Regaño a la paciente, tiene demasiados peces para un acuario tan chico (más 30 peces para 15 litros) conversamos un momento y ella me pide que cuide sus peces, son su única alegría y ella va a operarse en minutos.<br /><br />El día ya termina y he ido de un lado a otro con una sonrisa, esos peces me mejoraron el día. De pronto siento un ruido tremendo y salgo corriendo al hall... por el piso cae el agua y parece que el único ruido que se escucha es el de los peces saltando sobre el piso lleno de agua.<br />¡Hay peces por todas partes! Acabo de sentir algo bajo mi zapato y tengo la certeza que acabo de pisar un pez.<br />Le grito a mis colegas que traigan bolsas, que las llenen de agua y salven los peces, alguien trae una bolsa otro trae un frasco, los peces están por todos lados.<br />Cuando voy a poner peces en la bolsa, está rota y sin agua, los peces dentro de ella se ven doblados y muertos y alguien tropieza con el frasco y vuelve a tirar los peces al suelo.<br />Mis colegas siguen trabajando y pisando los peces, a nadie le importa y me siento un poco ridiculo tratando de salvarlos, pero en todo caso estoy acostumbrado a que la gente no entienda mis causas perdidas y se burle de ellas.<br />Alcanzo a salvar sólo a 2.<br /><br />Es tarde, debi irme hace horas y estoy esperando a la paciente, en mis manos tengo un pequeño frasco con los dos peces y todavía quedan rastros del desorden. En el suelo pequeñas manchas de sangre.<br />Un colega me dice que preparó un informe, que sólo tengo que firmarlo, en el colocó que no teniamos ninguna responsabilidad en el accidente.<br />Me enoje, le grito que si no coloca la versión exacta de los hechos, incluyendo mi responsabilidad en el accidente, renuncio.<br />Mi colega se pone a escribir el informe corregido, y sólo entonces me doy cuenta que estoy llorando... me doy cuenta que lloré en todo momento mientrás trataba de salvarlos.<br />Y despierto<br />LlorandoCainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6115113.post-14471901719098514702007-02-28T01:23:00.000-03:002007-02-28T09:12:47.102-03:00Entre la crisis y el cambio<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg04dAH0VkVm3jgyccvHgXxUIx7oLVDPqNPcF1jJHkYx9yUsxWpc-h7NKsWW-eIRUjgHO32RpiIOchCai59hJ28yMu0V-3SF7Z50UwnFNxpZhIvL_62R3qatO_ndzUMd9Goyoj_Jg/s1600-h/kiki1.jpg"><img style="cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg04dAH0VkVm3jgyccvHgXxUIx7oLVDPqNPcF1jJHkYx9yUsxWpc-h7NKsWW-eIRUjgHO32RpiIOchCai59hJ28yMu0V-3SF7Z50UwnFNxpZhIvL_62R3qatO_ndzUMd9Goyoj_Jg/s320/kiki1.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036454710099212210" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><br /><img style="float:right; margin:0 10px 10px 0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnV391mdyCREPq1_cg6esEu2r47JncXsW6zrlWh6TjviyaZSzCUWZVDo2NHeuhCnjmWvPBb0i_sPwKxcIznPKrAOQqEy0l4QRzKxSEjySPxR7Lsk_B5JVNonpJnhRSswraHw4JdQ/s320/archivo_y_biblioteca.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438934684333906" /></a><br />En la vida, tenemos pocas ocasiones de decir "este día puede cambiar mi vida"<br />Y sin embargo este año, ha estado lleno de cambios.<br />No todos buenos, algunos inesperados y otros largamente añorados.<br /><br />Ultimamente no escribo demasiado, es una larga procesión de dificultades que me demuestran que si Dios no nos da más carga que la que podemos soportar.. ese caballero me debe tener muchisima fé!<br />No escribo porque me aburri de verme desnudo en estas páginas.<br /><br />Sólo comento 3 cambios.<br />Estoy embarazado :-O de 3 meses y de tres esperanzas, emocionado y un poco asustado, pero sobretodo feliz.<br />Hoy me metricule, vuelvo a la Universidad... a terminar la tarea pendiente, esta vez gracias a un prestamo que vino del cielo con una tremenda ayuda.<br />Y tercero, tengo auto, es prestado, pero allí está, delante de mi puerta, preguntando en silencio si me voy a sacudir esa rabia interna que me hace odiar conducir.<br /><br />Se viene este año curioso, lleno de dificultades, lleno de oportunidades, con el pulso firme y la mano en el timon, voy avanzando.. este año saca mi vida de su orbita perezosa y me envia de golpe de crisis, de cambio en cambio.<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"> <br /><img height="86" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVMpcThjBKNIRNMGfa_1w_FS2QKpv8OZsfN_Z63JD4vXv8U_BmJA61pnq0dAVYasc9p5TS8s_ir0uQvpSlSmM3iS5-1fRNa-5iMvcgq6mF8L3IQHYIeNfzfdU_qh51kFEUZWhknQ/s320/cambios.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438689871198018" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img height="86" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinnsQVae5DCr1g8wYnKekpK47lnR1qa5UVYpYrp0HZtg-ZZCSAWrrUppcedZmE-7TVeIeEkrBWsUBNkDJAaPTTSN4oLGhPYLsT8uqXaNKWHPIY0HRvP9M4_GEH3lA6JbCHZdGbPw/s200/ecografia.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036445750797432690" /></a><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img height="86" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMFpT4a6vCL2ZjwSb2VUHvnFUIVPhm30hQMgl5sXtKctPnxz5roQ8_J5iDCq9lMiCKU1o4VqaYirfFhRs_2oa5WrwdpKSWj9yWq0b7BT18TORCN8v5Istlrx7Of4JomGdcGjth1A/s320/biblioteca2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438689871198018" /></a><img height="86" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv_C3VCA0bMwlbE6XUrU8h0EIF6SVmTXKo94lzzveQ5h9cTcVLvEkbRPDq0w9MlFXwiVyiAhHPNKhycFG7I7WvLP2YqfCOwVkPmulD1tql7tYa3elB3MFKxabBmKsEasrr-LHGCQ/s320/abrazo.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438689871198018" /><img height="86" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnUTe2L44ZI4ToggP0lPmmhvBCJA2NUV5N7EsZNXyvaVfVRx2IeNZI9Yr-BAfYUp3yVm0w8YHBXWoNcwe_KyETrYQCvRkPV7VzfTGD4mca7vOmMqVAZxBkY6P0Byk0SVNIIlln5Q/s320/silencio.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438689871198018" /><a href="http://www.isaca.cl" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img height="86" width="44" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLqApdJq98J7adCkRXovs7jXx8QmXxDG5spsqJuzNRk9wNB5VmOJvayKmspi2mvNE6_1FI8qKAwI9bLcjLi98jDsop9Etj1dLHXEbxUw5KupojQPWoNdphSNFc-lqcm-lzt2NNDw/s320/isaca.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438689871198018" /></a><a href="http://www.cacert.org" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img height="86" width="44" style="margin:0 10px 10px 0;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9A6YUPVU7_IiEdv7KtodI619RnF_q78jEHM4GD0NZzpbl06TmYjBBg1eRJ7OQbJEthYts1RuTYFeiu4oGnjndj60Vld0KeFSjKCN4ifNXN0fEruDEuVvxmZTSmZWVoSebkcxUGQ/s320/cacert.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5036438689871198018" /></a>Cainistahttp://www.blogger.com/profile/07304643197961885272noreply@blogger.com2